# Type minstens 1 karakter om te zoeken # Klik op enter om te zoeken of ESC om te sluiten

Beschrijving

La règle du jeu, de film der films, volgens François Truffaut, staat tegenwoordig steevast in de top-tien van filmliefhebbers, maar kende een moeilijke start. De gegoede burgerij kwam praktisch in opstand tijdens en na de eerste vertoningen, en bij de lagere klasse werd de film onthaald met gefluit en boegeroep. Door dit alles zag Renoir zich genoodzaakt al enkele weken na het verschijnen een bewerkte versie te maken, maar ook deze viel niet in de smaak bij het publiek. En toen kwam de Tweede Wereldoorlog. Zo’n vijf jaar lang stond de film op de index van verboden films, en na de oorlog bleken de originele filmrollen vernietigd bij een bombardement. Ver in de jaren ’50 wist een groepje liefhebbers bijna alle scènes te reconstrueren, door her en der verzamelde fragmenten van beschadigde films opnieuw aan elkaar te plakken, onder toeziend oog van Renoir zelf. Pas toen maakte de film een triomftocht die begon op het festival van Venetië in 1959 en die nooit meer zou ophouden.

Waarom is deze film zo belangrijk gebleken in de filmgeschiedenis? Kort gezegd komt het erop neer dat in de film een groot aantal dingen samenkomen. De visionaire blik van Renoir over de verschrikking die Europa enkele maanden later zou overvallen, een overduidelijke maatschappijkritiek, de combinatie van diverse genres en vernieuwende filmtechnieken. Al deze elementen voegt Renoir samen tot een virtuoos meesterwerk.

Het plot van La règle du jeu is eenvoudig. Een piloot, André Jurieux, komt terug van een recordbrekende vlucht over de oceaan, en is teleurgesteld wanneer hij ontdekt dat zijn minnares, Christine de la Chesnaye, niet op het vliegveld op hem wacht. Zijn vriend Octave (Jean Renoir) weet Robert, de man van Christine, te overtuigen om André uit te nodigen op hun landgoed voor een jachtweekend. Robert heeft zelf echter ook een affaire, met Geneviève, die eveneens op het weekend aanwezig is. Bij de knechten op het landgoed speelt zich tegelijkertijd iets soortgelijks af. De jachtopziener ontdekt dat zijn vrouw, de kamermeid van Christine, flirt met de nieuwe huisknecht. Wanneer het feest losbarst in het kasteel, raken de gemoederen verhit.

Renoir maakte de film als een sociale satire, waarin hij zowel de arbeidersklasse als de aristocratie op de hak neemt en hen een spiegel voorhoudt. Maar hij gaat verder dan dat. Hij laat zien dat de samenleving van die tijd in rap tempo bezig was de menselijke maat uit het oog te verliezen, en in feite op het randje van de afgrond balanceerde, of op een op punt van uitbarsten staande vulkaan danste (zoals Renoir later zelf zou zeggen). De jachtscène is daar een voorbeeld van. De jagers doden kil, zonder een spier te vertrekken, alsof het een spel is, en Renoir toont net zo kil de stuiptrekkingen van een stervend konijn vol in beeld. En dan te bedenken dat de jachtscène slechts een voorafbeelding is van wat er later in de film staat te gebeuren, als jacht op dieren een jacht op mensen wordt. Renoir toonde bovendien lef door in een antisemitisch klimaat de hoofdpersoon een Jood te laten zijn. Een Jood, die volgens de heersende gedachte in Frankrijk toen onmogelijk een kasteel kon hebben en onmogelijk tot het hier geportretteerde milieu kon behoren.

Jean Renoir lijkt zich aan het eind van de film te hebben neergelegd bij ‘de regels van het spel’, maar niets is minder waar. Wanneer – zo vinden de genodigden – de kasteelheer alle problemen volgens de geldende regels heeft opgelost, verlaat Renoirs personage het landgoed, als iemand die er niet bij hoort, maar ook als iemand die de hoop opgegeven heeft.

La règle du jeu is met recht een van de grootste en belangrijkste films van de twintigste eeuw. Het is een oorlogsfilm, zonder dat het over de oorlog gaat. Renoir mengt komedie, drama, romance, farce en satire tot een wervelend en uiterst toegankelijk werk. De film wint aan kracht door de loop van de geschiedenis, en laat zien dat de samenleving in die tijd volledig verrot was. Dat de toeschouwers deze waarheid destijds niet onder ogen durfden te komen is wrang maar begrijpelijk en menselijk. La règle du jeu staat daardoor eens te meer als monument voor een tijdperk, en als waarschuwing voor wat er kan gebeuren wanneer de regels van het spel onmenselijk en ondoorbreekbaar worden.

Recensies

Er zijn nog geen beoordelingen.

Geef als eerste een beoordeling voor “La règle du jeu”

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Frankrijk Puur Roadtrips
Reis mee dwars door Frankrijk, van de ruige rotsen aan de kust van Bretagne tot de witte bergtoppen van de Alpen, van de hoogvlaktes van de Cevennen tot de grillige rivierkloven in het Centraal Massief. In Frankrijk Puur Roadtrips vind je vijftig indrukwekkende routes en tips voor campings, restaurants en bezienswaardigheden. Dit boek is een bron van inspiratie voor betoverende roadtrips met de auto, motor of camper.

Bestel hier dit mooie inspiratieboek over Frankrijk »
Terug naar boven

Te koop

Fransefilms.nl is te koop. Heb jij interesse in de domeinnaam en de website? Neem contact op met info@fransefilms.nl en laat weten wat je er mee zou willen doen.