Beschrijving

De film L’autre Dumas was een film die bij voorbaat al voor ophef zorgde. In deze film wordt de rol van de Franse schrijver Alexandre Dumas namelijk vertolkt door Gérard Depardieu. Dat is op het eerste gezicht niet zo gek, want deze acteur nam eerder grote hoofdrollen voor zijn rekening. Het was echter de blanke huid van Depardieu die voor kritiek zorgde. Volgens de geschiedschrijving was Dumas namelijk voor een kwart van negroïde afkomst. De grootvader van Dumas, een generaal uit een adellijk geslacht, huwde een zwarte slavin in de Franse kolonie San Domingo (het hedendaagse Haïti). Op de foto’s van Dumas is goed te zien dat hij van gemengd bloed was: niet direct aan zijn huidskleur, maar meer aan zijn kroeshaar en wat grove gelaatstrekken. Volgens regisseur Safy Nebbou is de ophef onterecht en is huidskleur in de film geen issue. De film gaat volgens hem over de man achter Dumas, zijn ghostwriter, en niet over Dumas zelf.

Veel mensen kennen Alexandre Dumas als de schrijver van meesterwerken als De drie musketiers en De graaf van Monte-Cristo. Wat minder mensen weten is dat Dumas die boeken niet alleen schreef. Bekend is dat hij vele medewerkers had. Van die medewerkers is Auguste Maquet de bekendste. De film richt zich vooral op hem. Op een dag klopt er een meisje aan de deur van de hotelkamer waar Maquet juist aan het schrijven is. Ze denkt dat hij Dumas is en roept zijn hulp in om haar vader uit de gevangenis te krijgen. Maquet wordt op haar verliefd. Hij ziet kans om voor een keer uit de schaduw van de meester te komen en hij geeft zich uit voor de grote schrijver. Wat hij niet weet is dat hij zo betrokken raakt bij een republikeins complot. Ook komt hierdoor de verhouding tussen hem en Dumas onder grote druk te staan.

Regisseur Nebbou wilde een film maken over de man achter de nationale held Dumas. Hij concentreert zich volledig op de relatie tussen de twee mannen. Dat de film daardoor af en toe wat aan vaart mist neemt hij voor lief. De regisseur schetst een fascinerend beeld van de afhankelijkheid van de twee mannen van elkaar. Hij wil niet beweren dat het eigenlijk Maquet was die al die meesterwerken schreef, maar hij kiest ook geen partij voor Dumas. Maquet kon niet zonder de briljante invallen van Dumas, terwijl Dumas niet kon zonder het intensieve schrijfwerk van Maquet. Wel geeft Nebbou het laatste woord in de film aan Maquet, die in zijn testament zijn aandeel in het schrijven van een groot aantal boeken van Dumas opeist.

Maquet wordt ingetogen gespeeld door de Belgische acteur Benoît Poelvoorde, die eerder in Coco avant Chanel al liet zien goed te gedijen in historische drama’s. Voor Depardieu is het weer eens een rol waarin hij goed op zijn plaats is, als decadent en uitbundig levende artiest, met veel vrouwen in zijn bed en uitgebreide diners aan tafel. L’autre Dumas biedt geen verrassingen in het scenario en moet het evenmin hebben van actiescènes of uitdieping van het historische kader. Het gaat ten diepste over de relatie tussen een schrijver en zijn hulpschrijver. Wie de film in die wetenschap gaat kijken zal erg tevreden zijn met het resultaat. Wie meer verwacht had komt wellicht bedrogen uit.